Wydarzenie było pomysłem który przyszedł kiedy postanowiłyśmy wziąć udział w olimpiadzie Zwolnieni z Teorii. Polega ona na realizacji projektu społecznego.
W obliczu niedofinansowania i likwidacji coraz to nowych placówek oferujących wsparcie psychiatryczne dzieciom i młodzieży chcemy, by potrzeby związane z ich zdrowiem psychicznym zostały w Polsce uwzględnione i zaspokojone. Osoby w kryzysie często nie mają siły by o siebie zawalczyć, więc chcemy im w tym pomóc. Coraz częściej mówi się o potrzebie wsparcia, ale tak naprawdę trudno jest znaleźć miejsce gdzie uzyska się profesjonalną pomoc. Zależy nam więc na tym, by pokazać młodym ludziom, że nie są sami, że są miejsca w których znajdą ratunek. Dlatego 14.03.2020 od godziny 11.00 do 16.00, w Domu Towarowym Braci Jabłkowskich w Warszawie organizujemy wydarzenie publiczne, które w przystępny sposób pokaże, że wsparcie jest na wyciągnięcie ręki, przybliży i oswoi temat pomocy psychologicznej oraz zachęci do korzystania niej.
Nasza konferencja będzie inna niż wszystkie, tematy na niej poruszone nie będą kolejnym stwierdzeniem „Polska psychiatria dziecięca jest w katastrofalnym stanie” bądź „młodzi ludzie nie mogą mieć problemów”.
Chcemy tym młodym ludziom przedstawić fakty, dać siłę, nadzieję i wiedzę przekazaną przez specjalistów.
W charakterze mówców zaprosiliśmy specjalistów z dziedziny psychologii i psychiatrii. „Od młodych dla młodych” tak nazywa się nasz event. Chcemy się skupić na sprawach dla młodzieży, dla nas praktycznych: od czego zacząć szukanie pomocy, do kogo się zwrócić, jak wygląda wizyta u psychologa/ psychoterapeuty/ psychiatry itp. Dzięki współpracy z Kliniką Terapii Allenort osoby w wieku 12-19 lat, biorące udział w wydarzeniu będą miały również okazję zapisać się na nieodpłatną konsultację terapeutyczną (dla osób niepełnoletnich będzie to możliwe tylko za zgodą i w obecności rodziców). Jeżeli dzieci i młodzież wcześniej będą miały zapewnione właściwe wsparcie, rzadziej będzie dochodziło do dramatów, a oddziały psychiatryczne będą mniej przeludnione.
Część z nas sama jest po kryzysie, a jedna z nas sama jest byłą pacjentką oddziału młodzieżowego szpitala psychiatrycznego i każda z nas zetknęła się z kimś kto potrzebował pomocy, miał problemy i często bał się prawdy czy oceniania.
Wychodzimy naprzeciw takim osobom, może nie jesteśmy psychologami, ale mówiąc na ten temat możemy go oswoić w społeczeństwie, sprawić że przestanie to być tabu, możemy również uświadamiać i pokazywać możliwości szukania pomocy.
Wiemy, że młodzi ludzie mają ogromny problem z tym, aby zgłosić się po pomoc, ponieważ by pójść do psychologa będąc nieletnim trzeba mieć zgodę rodzica, a rodzice często boją się świadomości, że coś z ich dzieckiem jest “nie tak”.
Jesteśmy licealistkami z 1 SLO Bednarska w Warszawie, chodzimy do drugiej klasy.
Janka
Pomysł na ten projekt wziął się z mojego poczucia bezradności: wielokrotnie moi przyjaciele i znajomi do mnie przychodzili ze swoimi problemami, często szalenie skomplikowanymi i poważnymi. Czułam, że potrzebują profesjonalnego wsparcia psychologa lub psychiatry a nie tylko rozmowy z życzliwą koleżanką. Ja taką pomoc w porę otrzymałam, bo miałam wsparcie w domu, ale wiele osób nie ma takiego szczęścia. I co wtedy? Z moich obserwacji wynika, że osoby w moim wieku zostają z tym same.
Aleksandra
Zaangażowałam się w ten projekt ponieważ sama długo borykałam się z problemami psychicznymi i nie wiedziałam, gdzie zgłosić się po pomoc. Bałam się reakcji rodziców, nie miałam się do kogo zwrócić po pomoc i czułam się bardzo samotna. W końcu trafiłam do szpitala psychiatrycznego. Po prawie roku terapii czuję się silniejsza i krok po kroku wracam do normalności. Moim doświadczeniem chcę się podzielić z osobami, które boją się głośno mówić o swoich problemach.
Ola
Moja historia może nie jest tak inspirująca jak reszty. Sama nie doświadczyłam poważnych problemów psychicznych. Chciałam się jednak zaangażować w projekt, który rzeczywiście jest potrzebny i bezpośrednio komuś pomoże. Od dłuższego czasu zdawałam sobie sprawę z tego, że sytuacja polskiej młodzieży w kontekście pomocy psychologicznej nie wygląda dobrze. Zaczęliśmy więc działać, a efekty naszej pracy będziecie mogli wkrótce ocenić sami.
Kalina
Tematy dotyczące problemów psychicznych wydawały mi się kiedyś odległe. Nigdy nie spodziewałam się, że mogą dotknąć mnie i moich bliskich. Jednak dorastając zaczęłam mieć świadomość tego, czym one tak naprawdę są i jak poważny mają wpływ na naszą codzienność. Usłyszałam kiedyś bardzo mądre stwierdzenie, które skłoniło mnie do refleksji: „Dbanie o zdrowie psychiczne jest tak samo ważne jak dbanie o zdrowie fizyczne. Gdy czujesz, że twoje ciało daje ci znaki, że coś jest nie tak – udajesz się do lekarza. Tak samo powinno być z twoim umysłem”. Biorę udział w projekcie, ponieważ uważam, że wiele osób nie potrafi zrozumieć siebie ani tego, co czują. Wiek nastoletni to huśtawka emocji. Jeśli nie zadziałamy teraz może to być tragiczne w skutkach dla naszego zdrowia w późniejszych etapach życia.
Zuzanna
Przez lata obserwowałam jak ludzie wokół mnie po kolei padają ofiarami różnych problemów psychicznych. W pewnym momencie ja sama zaczęłam potrzebować wsparcia psychologicznego, ale długo nie miałam możliwości korzystać z profesjonalnej pomocy. Dołączyłam do tego projektu, by pomóc zarówno sobie jak i innym.
Póki co, jesteśmy pewne jednego – nasz projekt będzie kontynuowany. Widzimy jak dużej ilości osób już pomogłyśmy i możemy jeszcze pomóc. Dostajemy masę pozytywnych wiadomości, które nakręcają nas do działania.
Chciałybyśmy zrobić z tego akcję ogólnopolską, podobną do Młodzieżowego Strajku Klimatycznego.
Dziewczyny znajdziecie na instagramie oraz facebook’u.
