O wiele łatwiej w trakcie kryzysu radzić sobie, gdy mamy wokół siebie ludzi, którzy chętnie nas wesprą. Jestem pewna, że i w Twoim otoczeniu znajdziemy takie osoby…
Czemu napisałam, że zrobimy to razem? Bo właśnie w tym chciałabym Ci trochę pomóc.
Na końcu postu znajdziesz do pobrania plik pdf, w którym sam/a stworzysz swoją własną sieć wsparcia.
Kto może mi pomóc?
- Przyjaciele – Pamiętaj, że twoi znajomi są w podobnym wieku, w jakim jesteś Ty. Możesz umówić się z nimi na kawę, albo wypłakać się w ich ramionach.
- Rodzice – Post o tym, jak poprosić rodziców o pomoc [LINK]
- Inny zaufany dorosły – To może być ciocia, wujek, babcia, dziadek, a nawet Twoja kuzynka, czy ulubiony sąsiad.
- Twój lekarz psychiatra, psycholog lub psychoterapeuta – Z tej opcji możesz skorzystać, o ile jesteś umówiony/a na jakąś formę kontaktu ze swoim specjalistą. Możesz spróbować umówić się na wcześniejszy termin spotkania.
- Zaufany nauczyciel
- Pedagog lub psycholog szkolny
- Telefon Zaufania Dla Dzieci i Młodzieży (116 111)
Każda (oprócz ostatniej opcji) z osób wymienionych powyżej może nie mieć czasu. To nie oznacza, że nie zależy im na Twoim zdrowiu. Pamiętaj, że każdy ma swoje prywatne życie, co wcale nie jest złe! Na naszej liście znajduje się parę innych osób… Spróbuj skontaktować się z nimi.
Na internecie (m. in. na Facebooku) są różne grupy wsparcia, gdzie możesz znaleźć pomoc. Zanim skorzystasz z takiej grupki sprawdź ją – to ważne, aby posty były tam moderowane, a w grupie administratorów znajdował się psycholog lub pokrewny specjalista.
Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży (116 111) jest dostępny CODZIENNIE przez 24 GODZINY.
