Samobójstwa są jednym z trudnych i delikatnych tematów z dziedziny zdrowia
psychicznego. Gdy słyszymy o tym, często w naszej głowie rodzą się różne pytania. Im bliżej poznaliśmy zmarłą osobę, tym trudniej nam o tym rozmawiać. Według policyjnych statystyk w Polsce w 2020 roku było 5165 zamachów samobójczych zakończonych zgonem, w tym 456 w przedziale wiekowym 7- 24 lat. Wynika z tego, że około 9% całości stanowią dzieci, młodzież i młodzi dorośli. Statystyki są naprawdę martwiące.

Jak zapobiec nieszczęściu w naszym najbliższym otoczeniu?

U większości osób podejmujących próbę samobójczą odporność na stres jest bardzo niska. Oznacza to, że subiektywnie błahe dla innych sytuacje wywołują bardzo duży stres. Powodów samobójstwa może być wiele. To, co dana osoba uznaje za problem jest wyznaczane przez wiele czynników, dlatego przyczyny próby samobójczej mogą być bardzo różne. Badacze tego zjawiska przewidują, że jedną z ważniejszych przyczyn samobójstw wśród dzieci i młodzieży jest stres szkolny.

Jakie zachowania bliskiej osoby powinny wzbudzić naszą czujność?
– każda zmiana zachowania z typowego dla danej osoby
– rozdawanie swoich rzeczy osobistych
– rozmowa lub żarty o śmierci

Jeśli rozpoznasz któreś z tych zachowań u znanej Ci osoby – reaguj.

  • W takich sytuacjach trzeba wykazać się spokojem i cierpliwością wobec osoby w kryzysie – kiedy jest nam źle potrzebujemy ludzi łagodnych.
  • Warto zapytać, czy można w czymś pomóc.
  • Wspomagająca jest także rozmowa o tym, co zazwyczaj poprawia samopoczucie takiej osobie – przywołanie sytuacji, w których problem został rozwiązany może przynieść ulgę i doprowadzić chociaż do chwilowej poprawy samopoczucia.
  • Zachowaj spokój.
  • Zaproponuj wspólne spędzenie czasu na aktywności lubianej przez tę osobę. Nie musi to być coś spektakularnego. Wystarczy np. spacer, wspólne obejrzenie filmu, zakupy lub przejażdżka rowerowa. Te czynności działają odwracając uwagę od problemu.
  • Pomóż w szukaniu drogi do wyjścia z kryzysu. Zaproponuj wizytę u specjalisty: psychologa, psychiatry lub pedagoga. Zapytaj, czy nie potrzebuje Twojej pomocy z ewentualnym umówieniem się i dotarciem na spotkanie z fachowcem.
  • Jeśli nie wiesz co robić lub nie czujesz się na siłach – skonsultuj swoje działania ze specjalistami. Możesz ich znaleźć na stronie (www.pokonackryzys.pl).
  • Nie wahaj się poinformować o tym, że martwisz się o swojego przyjaciela, osoby dorosłej – nauczyciela, pedagoga, rodzica. Zawsze możesz zadzwonić na numer telefonu zaufania dla dzieci i młodzieży (116 111) i porozmawiać tam o tym, że się martwisz o kogoś. To w porządku, te osoby wiedzą co i jak robić.
  • Wprzypadku zagrożenia życia dzwoń pod 112! Dzwoniąc na numer alarmowy możesz uratować komuś życie.

Udzielanie pomocy innym może wywołać w nas różne emocje. Jest to całkowicie normalne. Warto w takich sytuacjach zadbać też o siebie. Robimy tylko tyle, ile jesteśmy w stanie. Czując się źle nie będziemy w stanie pomóc. W takich sytuacjach oddanie człowieka w ręce specjalistów nie będzie słabością, a odważną i odpowiedzialną decyzją. Dbanie o siebie i innych jest ważne.

Pamiętaj, że z każdej sytuacji jest wyjście i są ludzie gotowi Ci pomóc.