Z czym kojarzy Wam się gabinet pielęgniarki szkolnej? Z bilansem? Z fluoryzacją zębów? A gdybyśmy powiedziały Wam, że możecie tam wiele dowiedzieć się w zakresie profilaktyki zdrowia psychicznego… uwierzycie? Na instagramie pod nazwą @pielegniarkawszkole, kryje się kobieta z sercem i pasją, którą być może uda się Wam spotkać w swojej szkole. Dziś ona opowie Wam o tym co może Was spotkać za drzwiami jej gabinetu… Ale na początku trochę Wam o niej opowiemy… 😉 Pielęgniarkawszkole – Alicja, Magister pielęgniarstwa, ratownik medyczny, prywatnie zakochana właścicielka kota brytyjskiego Misia. W ochronie zdrowia od 12 lat, opiekę nad uczniami w szkole sprawuje z…
W liceum mój stan zdrowia się pogorszył do tego stopnia, że nie potrafiłam wyjść z łóżka a co dopiero z domu. Moja frekwencja w szkole spadła poniżej 50%. Nie widziałam innego rozwiązania, do momentu gdy lekarz zasugerował zmianę trybu nauczania na tok indywidualny. Szczerze mówiąc poczułam wtedy pierwszy raz od kilku miesięcy ogromną ulgę. Zauważyłam, że jest jakaś szansa na lepsze jutro. Jak wygląda proces? Na początku trzeba złożyć w szkole odpowiedni wniosek. Następnie uczeń zostaje skierowany na badania w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Nie ukrywam – był to żmudny proces bo trwał 2 tygodnie. Badania polegają na rozwiązywaniu różnych testów odnośnie…
Niedawno byłyśmy na spotkaniu, gdzie miałyśmy okazję “uczyć” nauczycieli i nauczycielki. To było bardzo ciekawe doświadczenie! Od tego momentu po głowie chodzi mi artykuł o tym, jak sprawić, żeby godzina wychowawcza nie kojarzyła się z bezczynnym godzinnym siedzeniem. Spytałam też naszych obserwujących o to, czego oni oczekują od tych zajęć. Dziś podzielę się wnioskami. Jak się dziś czujecie? Pytanie-klucz. Rozpoczęcie od tego zajęć jest wspaniałym pomysłem, dzięki niemu uczniowie, uczennice poczują się ważni_e. Takie pytanie daje możliwość wypowiedzenia tego, co dręczy ich w środku. To również dobra okazja, aby porozmawiać o potrzebach związanych z nauczaniem. Profilaktyka Gdy spytałam na instagramie…
Wyśmiewanie, obgadywanie za plecami, wytykanie palcami – tego wszystkiego może się obawiać nastolatek, który chciałby sięgnąć po pomoc psychologiczną. Przecież nie jestem nienormalny_a – taka myśl często rodzi się w głowie młodych ludzi, kiedy słyszą słowo “psycholog”. Ok, dam sobie jakoś radę, sam_a sobie poradzę – tak często kończą się próby sięgnięcia po pomoc, co niekiedy jest początkiem kryzysu psychicznego. Ktoś się dowie, tego bym nie zniósł_a – to często słyszę od młodych osób, z którymi rozmawiam na telefonie zaufania. Dlaczego w młodych ludziach pojawiają się te wszystkie obawy? Otóż większość z nas nie była nigdy w tym zakresie edukowana…
Czuję się strasznie zagubiona, z powodu nadchodzącej rekrutacji, przede mną ta na studia. Moim marzeniem jest studiowanie psychologii, niezmiennie od 5-ciu lat. A teraz kiedy jestem już tak blisko spełnienia, wydaje się nieosiągalne. Próbuję złapać to swoją dłonią, ale mam wrażenie, że “to” ucieka. Czy jestem pewna tego, że w październiku mi się uda? Nie jestem i wydaje mi się, że to właśnie ta niepewność jest najgorsza. Powoduje wewnętrzna panikę i narastający stres. Na mój wymarzony kierunek jest ogromna ilość chętnych. Na jednej z uczelni, gdzie biorę udział w rekrutacji jest ich już ponad 1200, a miejsc… 120. Nie wiem,…
Zbliża się czas matur, egzaminów ósmoklasisty oraz sesji. Z tego powodu razem z czytelnikami i czytelniczkami przygotowaliśmy dla Was krótką ściągawkę z tego, co twoje dziecko/bliski chciałoby usłyszeć. Mamy nadzieję, że wykorzystacie! Nie musisz mieć najlepszych wyników, nic się nie stanie jeśli pójdzie ci kiepsko. Spokojnie, to tylko egzamin. Rozumiem, że potrzebujesz teraz spokoju i przestrzeni, czeka Cię trudne wyzwanie, co mogę dla Ciebie zrobić, żeby było Ci łatwiej? Nie martw się, jeśli nie zdasz matury, bez niej można równie dużo osiągnąć. Czego potrzebujesz? Herbaty? Sernika? Przytulenia? Uczyłaś się przez tyle lat, dasz radę zdać maturę. Nieważne jaki to będzie…
Co dobrego dała nam szkoła? Angelika: Wiele moich starszych znajomych, bliskich mówiło mi jak bardzo tęsknią za siedzeniem w ławce, chodzeniem do szkoły i beztroską. Często zastanawiałam się – co z Wami nie tak? Jak można tęsknić za szkołą? Minęła chwila od zakończenia roku w trochę smutnych okolicznościach, w czasie pandemii, pewnego bezczasu. Właściwie tego zakończenia nawet nie poczułam. A marzyło mi się takie rodem z High School Musical. 🙂 Od miesiąca natomiast zastanawiałam się, co dobrego wyniosłam z tych dwunastu lat… Nie byłam „fanką szkoły”, raczej od zawsze lubiłam chodzić własnymi ścieżkami, skupiać się na moich wartościach. Teraz wiem,…