30
mar
Dziecko nie mówi ‘’nie’’, staje się opiekunem rodziny, rodzicem swoich rodziców. Samo czuje, że nie może na nich polegać, bo to ono musi pomagać. Poświęca dużo czasu na to, aby każdy w domu czuł się dobrze, nie zwracając uwagi na swoje potrzeby. Widząc łzy rodzica, pomimo swojej własnej bezradności robi co może. Samo ma trudności z poproszeniem o wsparcie kogokolwiek, przecież rodzice są dumni, że tak “doskonale” sobie radzi. A to wszystko jest ponad jego siły i pogłębia uczucie samotności i opuszczenia.